Leuke dingen vergeten – ik kan dat
Nicht brengt en monteert fietskar voro Pascha op Oerol
ik blog zó veel minder deze tijd, een soort uitblussing, tekentje aan de wand, maar lees jou (Elja’s) posts wel (bijna) altijd en meestal inspireren ze ook tot zelf weer eens… ik ben benieuwd naar jouw kort : -)
Elja Daae haar blogposts rollen dagelijks in mijn mailbox en er is niets zo makkelijk als daar beginnen met lezen en dan doorklikken naar haar website –
Soms reageer ik, zoals zojuist en hierboven. En soms zwengelt het mijn eigen bloglust aan – ik wéét hoe het werkt, en blijf me zelf denkelijk herhalen, in dezelfde groef hangen zo u wil. Want ik wéét, áls ik schrijf, doet dat me goed, maar als ik er niet toe kom, kom ik er langer niet toe en slibt de schrijfgroef dicht.
Und warum komt er de klad dan in?
Ik mag van mezelf niet schrijven over mijn metaalmoeheid aangaande het mantelzorgen, mijn daardoor verergerde vergeetachtigheid waar het belangrijke (medicatie) en onbelangrijkere (medicatie supplementen) dingen betreft. Over mijn gevoel (bijna) geen eigen leven meer te hebben. Meelezende vriendinnen hun wenkbrauwen hóór fronzen. En op een of andere manier hou ik mijn vaak leuke en soms frustrerende opvoed avonturen met hondje liever ook voor mezelf, ook al is dat en hij (Pascha) op dit moment de structuur van mijn dag en rode levendige wederkerige draad in mijn leven.
Dusssss
Elja schreef vanmorgen over dagelijks bloggen en over mogelijk korter bloggen – feitelijk voor mij een manier waarom ik de groef wel open kan houden, zou kunnen houden, al is het alleen maar met een foto (en meestal toch wat tekst) zoals ik op de dinsdag al doe – grace Karin
EN grace Elja vanwege de letters….
Ik eerst maar eens naar Oerol, deze keer wel heel woest aantrekkelijk op een camping van Staatsbosbeheer (want hond erbij ) en zonder elektriek – uitdaging – denkelijk weer een schrijfschriftje mee net als op de boot in Turkije en tussendoor snapchatten totdat ik weer in de buurt van wifi ben 
maar Ik blijf je lezen
Succes!!
xc
Elja bracht me ook aan het Snapchatten, terwijl daar trouwens op dit moment ook de klad in zit. Net als in het vieren dat ik uit de schuldsanering ben. En dat nichtje geweest is om fietskar te brengen monteren en demonstreren. Jeez.
Ik ben gewoon meet al moe.
Dank je wel Geert!
enne, wie het woord metaalmoeheid heeft uitgevonden – chapeau
En o ja, dat bierblik is leeg en drijft en draait intrigerend maar de hond drinkt geen alcohol
Misschien maar eens een louter leuke dingen blogje schrijven binnenkort
The post hapsnap (eenzijdige) briefwisseling – alles komt goed appeared first on Investeren in geluk.
